Top 100 na C64 odcinek 2

26. Dragon Ninja (1988 r.) - Było to kultowe na C64 mordobicie głównie ze względu na etap uwieczniony na poniższym screenie. Z wypiekami na twarzy eliminowałem zastępy assasynów wdrapujących się na przyczepę ciężarówki. Port na C64 odbiegał mocno graficznie od pierwowzoru ale był co ważne grywalny.

27. Test Drive II (1989 r.) - z tą grą to była dziwna historia bo na pirackiej wersji C-64 była jakaś jazda free roam jechało się i jechało do puki się gra nie zawiesiła - także było wesoło. Nigdy nie zagrałem w oryginalną wersję ale cóż grało się w to co było. jak gra się kopnęła to wgrywało się od nowa.

28. Emlyn Hughes International Soccer (1988 r.) - znane szerzej jako po prostu International Soccer. Emlyn Hughes był czołowym graczem Liverpoolu w latach 1967-79. Zmarły na guza mózgu piłkarz doczekał się jeszcze za życia gry firmowanej swoim nazwiskiem, co ciekawe dopiero 4 lata po zakończeniu kariery. Gra ta charakteryzowała się bardzo dobrą grafiką i dość realistycznym ruchem piłkarzy (oczywiście jak na 1988 r.). Zagrywałem się w nią do upadłego do czasu aż nie poznałem Microprose Soccer.

29. Exile (1988 r.) - gra dodana tylko i wyłączni z sentymentu nad świetną fizyką skafandra antygrawitacyjnego. Gra była niepokojąco dziwna. A był to po prostu zwykły platformer z kopniętą mechaniką.

30. Exploding fist (1985 r.) - EF stanowi niejako wstęp do najlepszej bijatyki na C64. Dopiero International Karate is bigger, better and uncut. Charakterystyczną cechą tej gry był idealny timing. Ponieważ animacja to kilka klatek na sekundę a tempo gry nie jest zawrotne liczył się odpowiedni start do ciosu. Pół sekundy wcześniej lub później i dostawaliśmy bolesnego kopa w twarz.

31. Flimbo's Quest (1990 r.) - Jedna z ładniejszych gier na C64 posiadała ruchomy drugi plan co w tamtych czasach wyglądało nieprawdopodobnie. Jak to w platformówkach trzeba uratować jakąś dupeczkę, którą porwał zły profesor. Nowością był sklepik z powerupami. Całości natomiast przygrywała hipnotyczna muzyka.

32. Frogger (1981 r.) - klasyczny frogger na c64 grę zna każdy dziad więc nie ma co pisać.

33. Summer i Winter Games - to były jedne z tych gier w które grało się z kumplami w multi albo tworzyło własne zawody grając sam ze sobą :D (taka forma growego samogwałtu). Gry te charakteryzowała przede wszystkim świetna grafika i maszerski gameplay. Nie bez powodu gry te nazywane były łamaczami joystkicków.

34. Ghetto Blaster - (1985 r. ) - nie pamiętam dziś założeń tej gry ale było to coś w rodzaju gry rytmicznej z wystukiwaniem odpowiednich kierunków na joyu. Ghetto blaster to slangowa nazwa boomboxa.

35. The Great American Cross-Country road race (1985 r.) - jeśli szukacie odpowiednika to jest gra właśnie w tym guście. Polegała ona na przejechaniu całych Stanów w jak najkrótszym czasie. Dodatkowo jeśli przekroczyliśmy prędkość ścigała nas policja.

36. The Great Giana Sisters (1987 r.) - czysty klasyk - zrzynka z Mario, która zawładnęła umysłami komodorowców. Gra dostała genialny remake a część druga jest w przygotowaniu. Już nie mogę się doczekać.

37. Gryzor (1987 r.) - był to po prostu port Contry na C64

38. H.E.R.O. (1984 r.) - mistrz w swoim gatunku. Gra logiczno zręcznościowa. Ot latamy sobie gościem z przymocowanym śmigłem na plecach i strzelamy laserem z kasku. Minusem tej gry może być brak scrollowanego ekranu co utrudniało rozgrywkę ponieważ na następnym ekranie łatwo można było wpaść na wroga. Gra grywalna do dziś.

39. Hat Trick - 1984r. - świetny hokej jeden na jeden. Świetnym patentem było rysowanie się lodu od łyżew co widać na załączonym obrazku.

40. High Noon - 1984 r. - Jeśli jest jakiś Red Dead Redemption na C64 to jest to właśnie high noon. Świetnym patentem był transport zwłok przez grabarza prosto do zakładu pogrzebowego.

41. Hostages (Infogrames 1988 r.) - przy tej grze spędziłem długie godziny aby w końcu po kilku tygodniach prób wreszcie uratować tych cholernych zakładników. Gra była trudna, rozbudowana i wymagająca. Każdy najmniejszy nasz błąd to zgon jednego z członków drużyny antyterrorystycznej. Polecam się z nią zapoznać jeśli ktoś nie grał.

42. Human Killing Machine (1989 r.) - osobliwy tytuł odpowiadający modnemu wówczas nurtowi filmów o zimnej wojnie pomiędzy USA i ZSRR. Walka była trudna i wymagająca (jak każda gra na C64). Udało mi się dojść do trzeciego panolka. Później już nie dałem rady a boss podobno strzela rakietami.

43. Impossible Mission - 1984 r. - gra która pierwotnie wyszła na C64 później była portowana nawet na PSP (screen). Hakowanie wrogich komputerów, wykradanie haseł, skoki i mnóstwo okazji do zgonu. Tak, wiele gier na C64 dało się przejść w kilka do kilkudziesięciu minut. IM dało się przejść w około 40 jeśli robiło się wszystko perfekcyjnie ale wiadomo do perfekcji droga daleka toteż przejście gry normalnemu graczowi mogło zająć od kilku dni do kilku tygodni.

44. International Karate+ (1987 r.) - rozwinięcie ideii IK z dodaną bonusową misją odbijania kul i walką na kilku graczy.

45.Italia 90 - Gra wydana dwa lata przed mistrzostwami :D w 1988 r. Dziś to się już nie zdarza. Nie mniej jednak gra wyróżniała się ciekawą animacją postaci i widokiem głowy sędziego z gwizdkiem podczas ostrzejszych akcji. I90 gwarantowała zabawę na wiele godzin zwłaszcza fanom piłki.

46. Ivan 'Ironman' Stewart's Super Off Road (1989 r.) - kultowe wręcz wyścigi na C64. Taki starodawny Motorstorm gdzie arena mieściła się na jednym ekranie monitora a całą akcję obserwowaliśmy z góry. Dynamiczna i wciągająca gra nawet dzisiaj.

47. Jack the Nipper (1986 r.) - w sumie to kto nie pamięta dziwnego kolesia fruwającego na majtkach.Dopiero robiąc ten spis dowiedziałem się, że to jakiś perwersyjny bobas :D. Podobno gra jest luźno oparta na jakimś komiksie ale w 1986 r. raczej nikt o tym nie wiedział w Polsce.

48. Jordan vs Bird: One on One - 1988 r. - kosz jeden na jednego i spektakularne rozwalanie tablicy wsadem. Oj grało się grało.

49. Jungle Hunt (1982 r. ) - prosta gra składająca się z czterech plansz. Skoków na lianach, pływania pod wodą i omijania skał by na końcu przeskakiwać tubylców z dzidami. Gra oparta na skillu i jak najlepszej zdobyczy punktowej na końcu. Dobra do grupowej rywalizacji.

50. Kane (1986 r.) - druga gra, która spokojnie mogłaby być Red Dead Redemption tamtych czasów :D - gra składa się z trzech powtarzających się po sobie etapów każdy o podwyższonym poziomie trudności. Najpierw strzelamy do ptactwa, później gonimy pociąg a na końcu strzelamy i tak kilkakrotnie powtarzamy ową sekwencję aż do outra.

Pierwsza pięćdziesiątka za mną. Zaczynam szykować kolejną i chyba muszę zagęścić selekcję bo wyjdzie mi top 200.